مدرسه علمیه حضرت فاطمه (س) خسروشاه

هر تلاشی که انسان در دنیا می کند باید هدفش رسیدن به خدا باشد.چرا طلبه شدیم ؟اگر هدفتان رسیدن به خدا باشد و بخواهیدمعلومات دینیتان زیاد بشود تا از روی جهالت  کاری نکنید که از خدا دور بشوید  خوش به حالتان ،خداوند دستان را می گیرد .در هر کاری نیتان را خالص بکنید در این صورت به بقیه ی خواسته هایتان هم میرسید.ولی اگر هدف این باشد که مدرک بگیرد هدف کوچکی است هدف باید بزرگ باشدهر چیزی باید انسان را به خدا برساند.

اخلاق عبارت است ازباید ها و نباید ها،چه کاری را بایدبکنم چه کاری را نباید بکنم ،اخلاق این نیست که خوشرو باشیم و بخندیم اینها جزئی از اخلاق هستند اخلاق واقعی بایدها و نبایدها میباشد،اخلاق علم زیستن است.هرکس بخواهد زندگی کردن را بلد باشد باید  اخلاق را یاد بگیرد .پس اگر انسان در زندگانی وهدفهایش به خدا نزدیک نباشد وا ویلا،انسان هر چه قدر به خدا نزدیک بشود غنی تر می شود .امام حسین (ع) می فرمایند :چه چیزی پیدا کرد هرکس تو را گم کرد ؟و چه چیزی گم کرد کسی که تو را پیدا کرد؟هرکس به توحید رسید به همه چیز رسید هر کس از توحید فاصله گرفت هیچ چیز ندارد.اگر دنیا مال آدم باشد ،پادشاه باشد ولی اگر کارش برای خدا نباشد ارزشی ندارد.این کارها اعتباری هستند امروز هست فردا نیست اگر انسان با خدا باشد اینها فرع قضیه خواهد بود.

آنکس که تو را شناخت جان را چه کند           فرزند و عیال و خانمان را چه کند

دیوانه کنی هر دو جهانش بخشی                 دیوانه ی تو هر دو جهانش را چه کند(چون دیوانه به هیچ چیز وابسته نمیشود)