آغاز زندگی روح الله الموسوی الخمینی (ره)
در روز بیستم جمادى الثانى 1320 هجرى قمرى مطابق با 30 شهریـور 1281 هجرى شمسى ( 21 سپتامپر 1902 میلادى) در شهرستان خمین از توابع استان مركزى ایران در خانواده‌اى اهل علـم و هجرت و جهاد و در خـانـدانـى از سلاله زهـراى اطـهـر سلام الله علیها، روح الله المـوسـوى الخمینـى پـاى بـر خـاكدان طبیعت نهاد.نهالی که تحت نظر پدری عالم وبزرگوار تربیت شد وبا اینکه مدت کوتاهی از عمرشان در محضر پدر بودند سجایای اخلاقی و روحیه مبارز طلبی پدر سرلوحه ایشان گشت.روحی بزرگ که روح الله بود و شجاع،و مسمم در رسیدن به هدفی که می دانست وعده الهی است و در وعده حق خُلفی نیست.
خاطره ای از شجاعت امام
امام بعد از سخنرانى پانزده خرداد كه مامورین ساواك شبانه به منزلشان ریختند و ایشان را دستگیر كردند، مىفرمودند:«مامورین پس از این كه مرا گرفتند، در اتومبیل انداخته و به سرعت خیابان هاى قم را پشت سر گذاشته، رو به سمت تهران به راه افتادند، ولى پیوسته با نگرانى به پشت سر خود و این طرف و آن طرف نگاه مىكردند. پرسیدم از چه مىترسید و نگران چه هستید؟ گفتند: مىترسیم مردم ما را تعقیب كنند و به دنبال ما بیایند، چون مردم شما را دوست دارند.» بعد امام فرمودند:«والله من نترسیدم ولى آنها آنقدر مىترسیدند كه اجازه ندادند براى نماز صبح پیاده شوم. مىگفتند مىترسیم مردم برسند و از این رو من ناچار شدم همانگونه كه در بین دو مامور در اتومبیل نشسته بودم، نماز خود را نشسته بخوانم.»
زندگی سیاسی امام
زندگی سیاسی امام خمینی نیز بر هیچ کس پوشیده نیست و فعالیت های ایشان در به ثمر رسیدن انقلاب اسلامی بر همگان واضح و مبرهن است . فعالیت جدی امام خمینی در اعتراض به رژیم و ماهیت شاهنشاهی پهلوی از زمان ارایه لایحه انجمن هایی ولایتی وایالتی که شرط مسلمان بودن و سوگند به قرآن کریم انتخاب شوندگان مجلس شورایملی را حذف می کرد ، آغاز شد . ایشان در نشست های بعدی رژیم شاه را آغازگر اصلاحات دروغینی چون رفراندوم و انقلاب سفید دانستند ومراجع عظام قم را برای چاره جویی و قیامی جدی در این باره فراخواندندپس ازقیام پانزدهم خرداد 1342 ماموران رژیم شاه ،امامرا تحت الحفظ به منزلی در قیطریه منتقل کردند.ولی امام باز هم ساکت ننشستند وهمچنان به مبارزات خود ادامه دادند و در این راه خطیر خطرها به جان خریدند وبارها به کشورهایی چون ترکیه وعراق تبعید شدند، ایشان درروز دوازدهم مهرماه سال 1357 نجف را به سمت کویت ترک گفتند ، اما کویت به دلیل زد و بند با رژیم پهلوی ، حضورایشان را در این کشور نپذیرفت و امام درچهاردهم مهرهمان سال به نوفل لوشاتوی پاریس هجرت کردند،و سر انجام این مرد بزرگ در 12بهمن سال 1357 به میهن بازگشتند وتا پایان عمر پر برکتشان رهبری انقلاب اسلامی را به عهده داشتند.
ایشان در طول زندگی پرثمر خود علاوه بر رهبری سیاسی انقلاب در زمینه مسایل دینی هم تالیفات گرانبهایی از خود به یادگار نهادند که ازمیان آنها می توان به شرح دعای سحر ، شرح حدیث راس الجالوت ، سر الصلوه ، تحریر الوسیله ، کتاب الطهاره ،مکاسب محرمه، کشف الاسرار ، رساله الاستصحاب ، رساله الاجتهاد و التقلید ، آداب نماز، حاشیه بر اسفار کتاب البیع ، تفسیر سوره حمد و..اشاره کرد.
خبر ارتحال امام
این مرد بزرگ ، روح کبیر ،رهبر فرزانه ،نگاری بی بدیل 23سال پیش در چنین روزی در سال 1368 ، با انتشار خبر رحلت ملکوتیش کشور غرق ماتم و عزا شد.ایشان درساعت بیست ودو و بیست و شش دقیقه روز سیزدهم خرداد سال 1368 ه ش جان به جان آفرین تسلیم کردند و خبرارتحال ایشان در روز چهاردهم خرداد ازطریق رسانه های عمومی اعلام گردید . میزان تأثیرات و تألمات مسلمانان ایران و جهان در پی این رویداد تلخ به حدی بود كه رسانه ها و مطبوعات سراسر دنیا رحلت حضرت امام را بزرگترین فاجعه و رویداد تاریخ معاصر جهان ذكر كردند .
