مدرسه علمیه حضرت فاطمه (س) خسروشاه

میلاد علی بن موسی الرضا،مأوای دلشکستگان وتکیه گاه درماندگان،بر دلدادگان بارگاه وحریمش مبارک باد.

امام رضا (ع) فرمودهاند:

بعد از انجام واجبات کاری بهتر از ایجاد خوشحالی برای مومن ،نزد خداوند بزرگ نیست.     (بحارالانوار،ج78،ص347)   

سیره ی اخلاقی امام رضا (ع):

ادب:اخلاق یکی از عناصر مهم شخصیت انسان است.امام رضا (ع) به اخلاق عالی وممتاز آراسته بودندوبدین سبب دوستی عام وخاص را به خود جلب می کردند.همچنین انسانیت آن حضرت یگانه و بی مانند بود و در حقیقت تجلی روح نبوت و مصداق رسالتی بود که خود آن حضرت یکی از نگهبانان وامانت داران اسرار آن به شمار میرفت.

زهد:امام رضا (ع) جامع تمام فضایل بودند به طوری که تمام صفات عالی در ایشان جمع شده بود.ایشان درباره زهد می فرمایند:زاهد آن است که حلال دنیا را از ترس حساب وکتاب و حرام دنیا رااز ترس عقاب ترک کند.(عیون اخبارالرضا علیه السلام)

عبادت:در مورد امام رضا (ع) باید گفت ایشان اسوه کامل عبودیت بودندودر این راه به حدی رسیده بودندکه ایشان راعاشق عبادت میدانستند آن حضرت بسیاری از روزها را روزه داشتند وبسیاری از شبها بیدار بودند و به عبادت می پرداختند.

صبر ومقاومت:امام رضا (ع) در دوران زندگانیشان و زندانی بودن پدرشان سعه ی صدر از خود نشان می دادند و مراقب اهل و عیال  پدرشان بودند.ایشان اهل حلم وشکیبایی بودند ودر برابر افرادی که با ایشان ستیز و نزاع داشتند حلم وصبر می ورزیدند.(مجموعه زندگانی چهارده معصوم)

سخاوت:در بررسی سیره امام رضا(ع)ویژگی بذل وبخشش بسیار به چشم می خورد. ایشان بسیار صدقه میدادند واموال خویش را بین نیازمندان تقسیم می نمودند شیوه امام (ع) در بخشش طوری بود که که کسی که مورد جود  امام رضا قرار می گرفت،ذره ای احساس  شرمندگی نکند.(کتاب سیره معصومان)

تواضع:امام به اندازه ای متواضع بودندکه بعضی مواقع مردم ایشان را نمی شناختند واز افراد معمولی تمییز نمی دادند ادب و تواضع امام به اندازهای بود که  اگر فردی بر امام وارد می شدند ایشان به خاطر احترام گذاشتن به آن فرد از جایشان بر می خاستند  واو را در مناسبترین مکان ها جا میدادند.(تحلیلی از زندگانی امام رضا (ع)).